Od prawej patrząc na zdjęcie widoczne jest ogrodzone miejsce po wyburzeniu domów żydowskich. Po uporządkowaniu gruzowiska, przystąpiono do budowy gospody, a po dalszym wyburzeniu widocznych budynków wybudowano Urząd Gminy.
W widocznym domu mieszkało kilka rodzin: kobieta zwana Firlejka z córką; matka z synem, na którego wołanoSelemucha. Mężczyzna wyjechał na Ziemie Odzyskane, gdzieś w okolice Opola. Mieli tu swoje mieszkanie także Stanisław i Regina Machulewscy; milicjant Bosek. Mieszkała tu też Kowalska z córkami. Tę Kowalską nazywano Pajacowa.
Od prawej widać dach domu nauczyciela Zdunka, a dalej wykusze najładniejszego domu w Łysobykach
Zdjęcie przedstawia wyburzony dom, w którym od ulicy było wejście do zakładu fryzjerskiego a potem zakładu szewskiego. Z boku po lewo było wejście do mieszkania Madyjewskich, potem p. Pateckiej, a następnie Jana Głowienko.
Od 1942r. na ulicach Łysobyk nikt nie usłyszał pozdrowień w języku jidysz: szolem elejchem „pokój wam” i odpowiedzi alejchem szolem „i wam pokój”, bowiem we wspomnianym 1942r. hitlerowcy wywieźli Żydów do Michowa, a stamtąd do Puław i dalej do obozów zagłady
Poniżej na pierwszym zdjęciu widoczny jest plan przedstawiający fragment zabudowy w Łysobykach do lat 60-tych. Dawniej róg ulicy Warszawskiej i Kościelnej, obecnie to róg ulic Rynek i Kościelnej.
Przed wojną działka oznaczona nr (1) z budynkiem mieszkalnym (a) i gospodarczym (b) należała do Hierszka Baraba. Według „ Księgi adresowej Polski dla handlu, przemysłu, rzemiosła i rolnictwa rok 1930” Hierszek posiadał sklep spożywczy. Obecnie w tym miejscu stoi budynek Urzędu Gminy. Dom Baraba wyburzono w drugiej połowie lat 60-tych kiedy to przystąpiono do budowy urzędu gminnego. Z początkiem lat 70-tych pracownicy gminy wprowadzili się do swoich biur. Po wojnie chyba do lat 60-tych budynek gospodarczy (b) był własnością Mariana Kwiatkowskiego.
Na mapce nr (2) oznaczono budynki, których ostatnim właścicielem przed wywózką Żydów był Matka Rozenbaum. Literą (d) opisano dom mieszkalny, zaś (c) budynek gospodarczy. Po wojnie dom zamieszkiwała rodzina Madyjewskich. Potem zamieszkała pani Patecka z córką i wnukami, następnie zamieszkał w tym lokalu Jan Głowienko. Od ulicy było wejście do zakładu fryzjerskiego. W zakładzie po wojnie pracowały: Wiesława Madyjewska, Anna Rodak – pochodziła z Annówki. Mieszkała na stancji u pani Krystyny Płodzień. Jadwiga Tofil z Łysobyk, Kawka Wanda z Kocka, W latach 70-tych pomieszczenie to zajmował szewc Aleksander Szabelski z Górynków na zakład szewski. W ubiegłym roku budynek wyburzono. W jednym ze źródeł znalazłam informację iż po wojnie budynek gospodarczy (c) stanowił własność Stanisława Michalaka.
Cyfrą (3) oznaczono działkę należącą przed wojną do Nuty Rozen i Haima Tabacznika. Według relacji mieszkańców Jeziorzan był to najładniejszy budynek w Łysobykach. Przed wojną prowadził w nim sklep spożywczy niejaki Lejbuś. Mieścił się tu też zakład fryzjerski prowadzony przez Żyda. Nie udało mi się ustalić jego nazwiska, wiem tylko, że utykał na jedną nogę. Po wojnie w domu tym był sklep tekstylny, posterunek Milicji Obywatelskiej, zaś na górze na poddaszu mieszkała rodzina milicjanta. Jego żona pracowała w sklepie tekstylnym. W latach 60-tych budynek wyburzono i na jego miejscu Gminna Spółdzielnia postawiła gospodę „Nadwieprzankę”. Po przemianach gospodarczych w latach 90-tych prowadzenie gospody okazało się nierentowne, dlatego spółdzielnia wydzierżawiła budynek państwu Gałązkom, którzy prowadzili bar. Potem właściciel wynajął nieruchomość przedsiębiorcy z Michowa na sklep ogrodniczy. Przez krótki czas w budynku był też sklep z używaną odzieżą. Obecnie budynek jest nieużytkowany.
Wymienieni żydowscy mieszkańcy Łysobyk nie przeżyli. Ich mienie przejął skarb państwa. Jedynym śladem pozostawionym po nich są zapiski w różnych dokumentach i wspomnienia najstarszych mieszkańców dawniej Łysobyk a obecnie Jeziorzan.
Na rogu ulic widnieje budynek należący przed II wojną i po wojnie do lat 90-tych do rodziny Zdunków. Poprzednim właścicielem budynku był Żyd. Antoni Zdunek był nauczycielem w szkole w Łysobykach w okresie międzywojennym w czasie wojny i po jej zakończeniu do końca lat 40-tych. Po opuszczeniu Łysobyk zamieszkał z rodziną w Łukowie. W jego domu do lat 60-tych była gospoda. Potem funkcjonował Klub – pracował w nim Stanisław Machulewski. Był tez sklep z telewizorami. Na początku lat 90-tych córka Zdunka wynajmowała Wanatowi z Przytoczna i jego wspólnikowi pomieszczenia na sklep spożywczy, w sklepie sprzedawała p. Kucharczyk z Przytoczna. W końcu lat 90-tych budynek kupił obecny właściciel. Po gruntowanym remoncie mieścił się w nim sklep spożywczy. Po pożarze i kolejnym remoncie właściciel otworzył sklep wielobranżowy, który funkcjonuje do dzisiaj.
Na fotografii nr 2. od prawej patrząc na zdjęcie widoczne jest ogrodzone miejsce po wyburzeniu domów żydowskich. Po uporządkowaniu gruzowiska, przystąpiono do budowy gospody, a po dalszym wyburzeniu widocznych budynków wybudowano Urząd Gminy.
Na zdjęciu nr 3 od prawej widać dach domu nauczyciela Antoniego Zdunka, a dalej wykusze najładniejszego domu w Łysobykach.
Zdjęcie 4. Przedstawia wyburzony dom, w którym od ulicy było wejście do zakładu fryzjerskiego a potem zakładu szewskiego.