Tak odczytałam, proszę mnie poprawić: Moskwa dnia 20 Proszę ojca ja przyjadę do domu dnia 1 go Ruskiego Ja będę w Łukowie jeśli będą mrozy to ja bym ojca prosił ażeby ojciec wyjechał po mnie jeśli nie ma …..? dnia 1 go Ja już będę w Łukowie tak żeby ojciec także 1 go Ruskiego wyjechał do Łukowa i ojciec był na stacji Jak będzie ….. ……? dotrzyć do Łukowa.
Karta wysłana do Antoniego Kijka z Łysobyk w 1910r. Prawdopodobnie syn wracał ze służby w wojsku carskim i prosił ojca o przyjazd po niego na stację kolejową w Łukowie „dnia 1 go Ruskiego”, czyli chyba w Nowy Rok wg kalendarza juliańskiego.
Car Aleksander II manifestem z 1 stycznia 1874 roku wprowadził powszechny obowiązek służby wojskowej.
Wg nowego prawa, powoływano wszystkich młodych mężczyźni w wieku skończonych 21 lat. Stawali oni przed komisjami wojskowymi, a z nich ok. 20-25% przyjmowano do czynnej służby wojskowej metodą losowania. Zwalniano na zawsze: inwalidów, kalek ruchu, głuchoniemych, chorych na gruźlicę, epilepsję, niedorozwój umysłowy i chorobę umysłową, syfilityków, niskiego wzrostu (mniej niż 154 cm).
Nie podlegał wcieleniu: jedyny syn u rodziców, jedyny żywiciel w rodzinie, a także jeśli starszy brat służył lub służy w wojsku. Wzięci do wojska służyli: w wojskach lądowych – 15 lat, z czego w służbie czynnej 6 lat i 9 lat w rezerwie, we flocie – 7 lat służby czynnej i 3 lata w rezerwie. Czasokres służby skracano: do 4 lat dla posiadających świadectwa ukończenia wiejskiej szkoły podstawowej, do 3 lat dla tych, którzy mają skończoną szkołę podstawowa miejską, do 1,5 roku – gimnazjum, do 0,5 roku – absolwenci wyższych uczelni.
Taki system trwał do I Wojny Światowej (1914r).