Artykuł poświęcony Łapczyńskiemu zamieszczony w „Ruchu Muzycznym” w 1858r.. Materiał pochodzi ze strony Gułów i Okolice.
27 marca 2022r. minęła 159 rocznica bitwy pod Wróbliną, w której zginął Emil Łapczyński, syn właściciela majątku w Kawęczynie. Zanim przystąpił do powstania, znany był jako bardzo dobrze zapowiadający się pianista, już światowej sławy. Na zamieszczonych zdjęciach widnieją artykuły zawierające informacje o jego dokonaniach muzycznych.
Emil Stanisław Jan Łapczyński urodził się 8 maja 1837 roku w Kawęczynie w rodzinie obywatela ziemskiego Feliksa Łapczyńskiego i jego żony Emilii z Borowskich – dziedziców Krępy i Kawęczyna.
Był świetnie zapowiadającym się młodym artystą. Jego kunszt wysoko oceniali krytycy, a sale koncertowe wypełniały po brzegi tłumy melomanów. Koncertował w Warszawie, Lwowie, Wiedniu, Petersburgu i w Pradze. Kształcił się u Aleksandra Dreyschocka wybitnego czeskiego pianisty i kompozytora.
„Jest szczupły, smagławy, włosów blond, twarzy ściągłej, na której jak i w całem ułożeniu, maluje się skromność i wyraz przyjemny” – tak go opisywano. Grywał utwory Chopina, Mandelsona, Webera, Beethovena oraz swojego mistrza Dreyschocka. Zachwycony jego występem (19 stycznia 1856 r.) w Wiedniu Liszt, postanowił udzielić mu kilku lekcji.
Po wybuchu powstania styczniowego wstąpił do oddziału Gustawa Zakrzewskiego. Zginął 27 marca 1863 roku w bitwie pod Wróbliną.
Poniższe materiały pochodzą ze strony Gułów i Okolice oraz ze zbiorów autorki postu
Akt urodzenia Emila Łapczyńskiego spisany w parafii Łysobyki.
Akta zgony Łapczyńskiego spisany w parafii Stanin.
Artykuł w „Kurierze Warszawskim” w 1853r. poświęcony E. Łapczyńskiemu