Czytając życiorys p. Rafalskiego, odniosłam wrażenie, że to gotowy scenariusz do filmu akcji.
Pomyślałam, że zapiszę w punktach jego doświadczenia okupacyjne i wojenne, gdyż wtedy łatwiej pojąć dynamizm i zwroty jego okupacyjnego życiorysu.
1. Jako przymusowy robotnik pracował przy budowie lotnisk (zapewne w Podlodowie i Dęblinie).
2. Dwa razy uciekał z transportu kolejowego wieziony na roboty przymusowe do III Rzeszy.
3. W styczniu 1943r. przymusowo Niemcy zwerbowali go do obozu pracy tzw. „Baudienst”. Baudienst im Generalgouvernement (Służba Budowlana w Generalnym Gubernatorstwie utworzona 1 grudnia 1940r.). W obozie pracował kilka miesięcy.
4. Po raz trzeci uciekł Niemcom, tym razem z obozu pracy.
5. Schwytany w domu rodzinnym został poddany dwutygodniowemu przesłuchaniu na gestapo w Puławach. Postawiono mu kilka zarzutów: ucieczka z obozu pracy, kilkumiesięczny pobyt w domu, podejrzenia o przynależność do organizacji konspiracyjnej.
6. Po brutalnych przesłuchaniach zesłano go do obozu karnego, gdzie przebywał cztery miesiące.
7. Po czteromiesięcznym pobycie w obozie karnym przetransportowany został do obozu pracy w Dęblinie.
8. Na krótko przed wkroczeniem Armii Czerwonej po raz czwarty uciekł tym razem z obozu pracy w Dęblinie.
9. We wrześniu 1944r. zostaje zmobilizowany do Wojska Polskiego. Przechodzi przeszkolenie w szkole podoficerskiej.
10. Od stycznia do maja 1945r. walczył na froncie. W walkach frontowych doszedł do Łaby (rzeka na terenie Niemiec).
Ciąg dalszy w następnym poście.
Zdjęcia pochodzą ze zbiorów rodzinnych i zapewne zostały wykonane w czasie pobytu p. Rafalskiego w obozie pracy w Dęblinie. Fotografie zapewne dokumentują działalność polskiego ruchu oporu – akcja wysadzenia pociągu niemieckiego.