Rynek, pierzeja zachodnia. Pochód pierwszomajowy. W tle budynki pożydowskie, obecnie w tym miejscu stoi pawilon handlowy.
Do końca lipca 1944r. cała Lubelszczyzna znalazła się pod kontrolą wojsk sowieckich. 26 lipca 8 Armia Gwardyjska zajęła Łysobyki. Już w listopadzie 1944r. oddziały NKWD i Smiersz na terenie gmin Białobrzegi, Łysobyki oraz Kocka dokonały aresztowań żołnierzy AK. Wśród zatrzymanych byli m.in. Ja Boreczek, Czesław Broniek, Bolesław Cygan, Jan Fotyga, Józef Goluch, Bolesław Kielmas, Michał Kielmas, Wacław Kielmas, Szczepan Kobrzyński, Stefan Kopacz, Franciszek Osiński, Stefan Osiński. Wszyscy wywiezieni zostali do obozu w Borowiczach, skąd do domu powrócili tylko dwaj aresztowani.
Pół roku później – 26 czerwca 1945r. – do Blizocina przybył lejtnant Armii Czerwonej, który wraz z towarzyszącymi mu żołnierzami sowieckimi urządził strzelaninę w stodole Bolesława Rzezaka. W wyniku tego działania spłonęły wszystkie zabudowania gospodarcze oraz dom mieszkalny.
Po powołaniu przez Stalina PKWN (Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego) m.in. w gminie Łysobyki utworzono Radę Gminną. Radnych delegowały organizacje polityczne i społeczne w dużej mierze podporządkowane komunistom. Pierwsze zachowane dane o władzach gminy pochodzą ze stycznia 1945r. W skład Gminnej Rady Narodowej wchodzili: Józef Mich, Stanisław Kieliszek, Andrzej Latusek, Jan Madoń s. Piotra, Bolesław Wosk, Adam Mroziński, Władysław Cygan, Zygmunt Zawadzki, Jan Madyjewski, Władysław Celej. Radzie przewodniczył wójt gminy. Był nim wtedy Franciszek Oborski, powołany na ten urząd w 1944r. z poparciem ludowców. Funkcję tę pełnił do stycznia 1945r. Tak Oborski w swoich wspomnieniach opisuje te wydarzenia: „Do mnie przyszli dwaj wysiedleni Kamasznik i Kiełb, obaj przywódcy PPR z Łysobyk z propozycją, abym objął stanowisko wójta w gminie. Dostałem też wezwanie na Kolonię Bystrzycka do Woźniaka. Tam zebrali się ludowcy i omawiali moją kandydaturę. Nie delegowali mię na to stanowisko, ale lepiej – powiedzieli – niech będzie swój jak obcy. Zgłosiłem się do gminy. Wojenny komendant mjr Ogarcow powiedział mi, żebym zaczął urzędować – przecież ciebie cały naród wybrał- powiedział.”
Na posiedzeniu rady 15 stycznia wybrano prezydium składzie: przewodniczący – Władysław Celej, sekretarz – Edward Kopciński, członkowie Zarządu – Bronisław Wojtaś i Bolesław Wosk. Zastępcą przewodniczącego został Jan Grabek. W Urzędzie Gminy władze powiatowe powołały nowego sekretarza – Dutkiewicza, odsuwając tym samym od urzędu wieloletniego sekretarza Ludwika Protasiewicza, co wywołało niezadowolenie mieszkańców gminy. Nowy sekretarz pochodził z zewnątrz, nie znał gminy, co zapewne przełożyło się na brak sprawnie działającego urzędu. Pod naciskiem ludności GRN wystąpiła o nominację dla Protasiewicza, który ponownie objął tę funkcję jesienią 1945r.
W styczniu 1945r. wybrano nowego wójta, został nim Józef Tomaszewski, pełnił obowiązki do jesieni 1945r. Podwójcim (zastępca wójta) został Bolesław Mierzwiński z Przytoczna. W skład Zarządu weszli jeszcze, jako członkowie: Stanisław Szabelski z Łysobyk, Franciszek Oborski z Blizocina (były wójt) i Jan Woźniak z Niedźwiedzia.
Jedną z pierwszych decyzji rady była zmiana nazwy ulicy Warszawskiej w Łysobykach na ul. Partyzancką. Innym ważnym problem były mieszkania pożydowskie. W tym celu powołano pełnomocników do oszacowania ich wartości i wynajmu dla ludzi. Pełnomocnikami zostali: Mieczysław Radomski i Tadeusz Szabelski z Łysobyk.
W marcu 1945r. nowe władze powiatowe narzuciły nowy skład Gromadzkiej Radzie Narodowej. Większość radnych została odwołana, a na ich miejsce powołano nowych. W skład Rady weszli: Adam Majek, Antoni Latusek, Szczepan Parzyszek, Adam Wojtaś, Aleksander Białachowski, Stefan Kowalczyk, Jan Grabek, Jan Walaszek, J. Matuszyński, Stanisława Rosolska.
17 listopada tego samego roku odbyły się wybory wójta. Startowało 5 kandydatów. Najwięcej głosów uzyskał Michał Kielmas z Przytoczna. Uległ też zmianom skład Zarządu gminy: na czele Zarządu stał wójt Michał Kielmas, podwójcim został Bolesław Mierzwiński, ławnikami byli Franciszek Oborski, Stanisław Szabelski, Jan Woźniak
Fragment wspomnień Franciszka Oborskiego.
Łysobyki, lata 50-te. Pracownicy Gminnej Spółdzielni. Pierwszy rząd od prawej siedzą; Gremplewski z Łysobyk, Mierzwiński Bolesław z Przytoczna, Andrzejewski – nauczyciel, osoba nierozpoznana, Alikowski z łysobyk, kobieta nierozpoznana. Z tyłu od lewej stoją: druga Mazurkowa z Łysobyk, strzałka wskazuje Franciszka Oborskiego, od sierpnia lub września 1944 do stycznia 1945r. był wójtem, siódma Lemieszkowa z Łysobyk, dziesiąta Brygołowa z Łysobyk.
Ulica Warszawska z lotu ptaka. Po wojnie w czasach stalinowskich nosiła nazwę Partyzancka. Zdjęcie pochodzi ze strony „Jeziorzany i Okolice”.
cdn.