Bracia Stanisław Szlędak rocznik 1911r. i Jan Szlędak rocznik 1915 z Łysobyk we wrześniu 1939r. zostali zmobilizowani i przydzieleni do różnych jednostek wojskowych. Spotkali się we Włodzimierzu Wołyńskim (obecnie miasto w Ukrainie). We Włodzimierzu zostali rozbrojeni przez Rosjan i trafili do niewoli. Poprzez Łuck popędzono ich do obozu pracy w kamieniołomach między Moskwą a Kijowem. W czerwcu 1941r. wraz z napaścią Niemiec na ZSRR więźniów załadowano do wagonów i powieziono na wschód. Pierwszym przystankiem w drodze na Syberię był Kotłas, gdzie przebywali dwa może trzy tygodnie w lochach. Po tym czasie pieszo ruszyli w kierunku rzeki Dźwiny, gdzie zaokrętowano ich na barki. Płynęli Dźwiną a następnie Wołgą. Kolejny etap katorgi odbywał się pieszo. Do połowy 1941r. bracia pracowali w łagrze Titaszczewo. Po zawarciu porozumienia Sikorski- Majski tworzono w ZSRR wojsko polskie zwane Armią Andersa. W obstawie rosyjskich strażników resztkami sił dotarli do obozu w Jaźnikach, tam już przeszli pod dowództwo polskie. Przez Irak, Palestynę, Syrię dotarli z wojskiem polskim do Egiptu, a następnie przerzucono ich statkiem do Włoch w okolicę Neapolu. Brali udział w zdobyciu Monte Cassino, a następnie w walkach o Bolonię i Ankonę. W 1945 r. Pułk Artylerii Lekkiej, w którym służyli przerzucono do Anglii, a marcu 1946 przeniesiono ich do rezerwy. W ambasadzie polskiej w Londynie starszy brat Stanisław zgłosił chęć powrotu do kraju, w domu rodzinnym czekała na niego małżonka i dwóch synów. Młodszy brat Jan pozostał jeszcze w Anglii, był kawalerem, więc nie spieszył się z powrotem do Łysobyk. Stanisław zaokrętował się w Szkocji. Na statku spotkał kolegę z Łysobyk Zygmunta Gałązkę, który także walczył pod Monte Cassino. Do portu gdańskiego wpłynęli 22grudnia 1946r. Dalszy etap drogi odbyli pociągiem do Ryk i wozem konnym do Łysobyk.