Przed wojną w Przytocznie funkcjonowały dwie cegielnie. Jedna była własnością Kazimierza Kuszlla, a po wojnie stanowiła część majątku PGR. Cegielnia ta funkcjonowała do lat 90-tych, kiedy to zlikwidowano PGR. Marianna Karska tak wspomina funkcjonowanie cegielni po wojnie: „Pamiętam konia, który pracował na cegielni, był bardzo krępy-mocno zbudowany (miał imię chyba Budrys, ale nie jestem pewna). Ciągnął po szynach urobek- surową glinę z dołu na powierzchnię, tata nieraz wspominał, że ten koń był mądry, bo gdy próbowano doczepić o jeden wagonik więcej, to nie ruszał. Byłam na terenie cegielni, pamiętam jak przygotowywano, układano cegły do wypalenia, były szare, po wypaleniu czerwone. Jak mnie (jako dzieciaka) to zadziwiało. Te budynki to chyba suszarnie surowej cegły, z których przewożono cegiełki do wypalania. Tyle zapamiętałam.”
Druga cegielnia była własnością Józefa Adameczka. Jej lokalizacja znajdowała się w miejscu, gdzie obecnie są posesje rodzin: Kopaczów, Cuchów, Zdunka. Przed wojną widoczne były wyrobiska powstałe w wyniku pozyskiwania gliny, z czasem zostały zasypane. Cegielnia została założona w 1926r. i produkowała cegłę typu polowa. Rocznie wytwarzano 30 000 sztuk cegieł. Cegły wyrabiano ręcznie. Przedsiębiorstwo nie przynosiło zysku, dlatego zamknięto cegielnię w 1931r. Właściciel wybudował dom w Przytocznie na działce, której obecnym właścicielem jest rodzina Ciołek. Dom z czerwonej cegły stał blisko ulicy. Obecny właściciel kilka lat temu zburzył go.
Pierwsze zdjęcie ukazuje cegielnię Kazimierza Kuszlla. Fotografia pochodzi ze zbiorów p. Stefana Ciołka. Druga fotografia ukazuje wykaz cegielni polowych i Hoffmanowskich na terenie województwa lubelskiego według stanu na 1 lipca 1931r. Zdjęcie pochodzi ze strony Historia Ziemi Łukowskiej. Łuków i okolice.