Drewnik
Tarczyński Tadeusz – ur. 21 listopada 1913r.w Drewniku, s. Jana i Marceliny/ Marceli z d. Kowalska. Zginął w obronie Warszawy we wrześniu 1939r.
Łysobyki
Andrzejewski Mikołaj Adam – Od 1936r. nauczyciel w Szkole Podstawowej w Łysobykach. Zmobilizowany w sierpniu 1939r. Powrócił z wojny. W 1940 r. po aresztowaniu przez gestapo kierownika szkoły Albina Rosolskiego objął obowiązki kierownika. W latach 1942-43 wójt gminy Łysobyki. Po wojnie prawdopodobnie na początku lat 50-tych opuścił teren gminy, zmieniając miejsce zamieszkania.
Czajkowski Albin – ur. 24 listopada 1909r. w Łysobykach. We wrześniu 1939r. walczył w szeregach 40 pułku piechoty. Dostał się do niewoli, został osadzony w stalagu XII –B w miejscowości Frankenthal. Od 17.01.1941r. przetransportowany do stalagu XI –B w Fallingbostel, trzy miesiące później był w stalagu X-C w Nienburg. Nr jeńca 39421, ale widnieje też w kartotece jeńca inny numer: 82150. Stalag X-C został wyzwolony przez armię brytyjską 9 kwietnia 1945 r.
Dzido Bolesław – ur. 10 grudnia 1906r. w Łysobykach, s. Jana i Marianny. Wzięty do niewoli i osadzony został w obozie jenieckim. 1.04.1945r. zwolniony. Zmarł 05 marca 1987r.
Gałązka Czesław – ur. 09 września 1917r w Łysobykach. Przydzielony do 1 pułku artylerii w stopniu strzelca. Dostał się do niewoli 01 września i osadzony w stalagu X-A, nr jeńca 23285.
Gałązka Zygmunt – ur. 02 maja 1906 w Łysobykach, s. Ignacego i Franciszka z d. Tomaszewska. Po klęsce wrześniowej pieszo przez Rumunię przedarł się na Bliski Wschód do tworzonej Brygady Strzelców Karpackich pod dowództwem płk. Stanisława Kopańskiego. Walczył pod Monte Cassino. Do kraju powrócił 22 grudnia 1946r. Zmarł w 1975r.
Glas Wólf – ur. 15 czerwca.1915r. w Łysobykach, s. Mejera, matka z d. Rajda. Wcielony do 35 pułku piechoty w stopniu strzelca. Wzięty do niewoli 04.09.1939r. w miejscowości Tuchola, a następnie osadzony w Neubrandenburg w stalagu II-A, nr jeńca 3184.
Kijek Stanisław – ur. 1 października 1909r. w Łysobykach, s. Jana i Marii z d. Machulewska. Służył w Armii Pomorze pod dowództwem gen. Władysława Bortnowskiego, przydzielony do 9 pułku artylerii lekkiej w stopniu bombardiera. Brał udział w bitwie nad Bzurą, gdzie dostał się do niewoli. Osadzony w stalagu IX-A w Ziegenhain, nr jeńca 6047. Zwolniony ze stalagu pracował jako robotnik rolny w pobliżu Kassel. Powrócił do domu po zakończeniu wojny.
Krzyżanowski Stanisław – ur. 12 listopada 1906r. w Łysobykach, s. Jana Krzyżanowskiego i Zofii z d. Zakrzewska. Zmobilizowany do jednostki w Brześciu. Dotarł tam przypuszczalnie pociągiem. Na stacji oczekiwał na rekrutów samochód wojskowy, który dowiózł ich do jednostki. Kiedy zmobilizowani wychodzili z samochodu i zmierzali do punktu werbunkowego, aby zameldować swój przyjazd do jednostki, padł rozkaz, by się kryć, gdyż zaczęło się bombardowanie. Nie wszyscy zdążyli się ukryć. Część rekrutów zginęła, wśród nich także Stanisław Krzyżanowski.
Krzyżanowski Witold – ur. 15 października1915r. w Łysobykach. Wcielony do 6 dywizji artylerii. 10.12.1940r. przybył z Rumunii, osadzony w stalagu XVII-A w miejscowości Kaisersteinbruch. Od 04.02.1941r. stalagi X-A w Schleswig. 28.10.1941r. jako robotnik rolny. Figuruje na listach transportowych do KL Mauthausen Gusen, nr obozowy 38000.
Madejski Wacław – ur. 11 listopada 1911r. w Łysobykach. Przydzielony do 35 pułku piechoty w stopniu strzelca. Osadzony w stalagu II-A w Neubrandengurg, nr jeńca 1436. 20.11.1940r. przekazany do stalagu II-E w Schwerin.
Mazurek Jan – ur.20 listopada 1917r. w Łysobykach. Przydzielony do 4 batalionu saperów w Brześciu w stopniu strzelca. Osadzony w stalagu XIII-A w Bad Sulsbach i w stalagu X-A w Schleswig, nr jeńca 27046. Od 17.02.1942r. zwolniony do Urzędu Pracy Rendsburg.
Rafalski Jan – ur. w 1909r. w Łysobykach, s. Szczepana i Eleonory z d. Wasilewska. Zmobilizowany w sierpniu 1939r. Dotarł do Brześcia. Rekrutów przyjmował oficer, który prawdopodobnie pochodził z terenu gminy Łysobyki, przypuszczalnie z Podlodówki, Ferdynandowa lub Walentynowa. Kiedy usłyszał skąd pochodzi rekrut, kazał mu się zgłosić do lekarza i powiedzieć, że jest chory. Lekarz nie stwierdził choroby i odesłał go do oficera werbunkowego. Ta historia powtórzyła się jeszcze dwukrotnie, w efekcie nie przydzielono go do konkretnej jednostki i nie wydano mu umundurowania. Zaczęło się bombardowanie Brześcia, zapewne było to 2 września. Jan Rafalski i jego towarzysz powrotu do domu pochodzący z Parczewa bocznymi drogami zmierzali na zachód. W drodze do domu korzystali z pomocy mieszkańców mijanych wsi. Jeżeli zapukali do domu polskiego, otrzymali przysłowiowy kawałek chleba. Jeżeli trafili na rodzinę ukraińską, zawsze usłyszeli odmowę. Pewnego razu zatrzymali się przed jakimś domem, Jan poszedł po żywność, jego towarzysz pozostał przy drodze. Kiedy Rafalski wrócił, jego towarzysza drogi już nie było, od tej chwili słuch o nim zaginął. Rafalski szczęśliwie dotarł do Kocka w okolicy młyna, tu spotkał chłopa z Łysobyk, który podwiózł go do domu. Jan Rafalski zmarł w 1985r.
Rosolski Albin – ur. 1 października 1896r. w Turzepolu. Podczas I wojny światowej zmobilizowany do armii austriackiej, walczył na froncie rosyjskim i włoskim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości brał udział w walce na froncie ukraińskim, za co został odznaczony „Gwiazdą Przemyśla”. Uczestniczył też w wojnie polsko-bolszewickiej. Za zasługi na polu walki odznaczony został „Krzyżem Walecznych”. 21 lipca 1921r. przeniesiony do rezerwy w stopniu sierżanta. Od 1922r. zawodowo związany z gminą Łysobyki. Pracował jako nauczyciel w Woli Blizockiej, potem w Łysobykach. Od 1930r. do 1940r. był kierownikiem szkoły w Łysobykach. W 1939r. zmobilizowany, wziął udział w kampanii wrześniowej. Po klęsce wrócił do Łysobyk i wznowił pracę w szkole. Do chwili aresztowania w 1940r. działał w ruchu oporu na terenie gminy. W konspiracji działał w ZWZ. Aresztowany 20 września 1940r. został przewieziony do więzienia w Radzyniu Podlaskim, a po serii przesłuchań na Zamek w Lublinie, następnie osadzony w obozie w Oświęcimiu, numer obozowy: 8799. Zmarł 20 marca 1941r. w obozie.
Sikorski Wacław – ur. 24 sierpnia 1905r. w Łysobykach s. Stanisława i Marii z d. Cieślak. Nieznane są okoliczności jego śmierci. Według relacji krewnych ktoś przyjechał do niego, kazał wziąć furmankę i już do domu nie wrócił.
Szlędak Jan – ur. 11 lutego 1916r. w Łysobykach s. Michała i Marianny z d. Mazurek.
Szlędak Stanisław – ur. 6 maja 1911r. w Łysobykach, s. Michała i Marianny z d. Mazurek.
Bracia Stanisław i Jan Szlęzak 18 września 1939r. aresztowani przez Sowietów osadzeni w obozie Karakub w Obłastii Donieckiej na terenie Ukraińskiej SRR. Od 13 czerwca 1940r. osadzeni w Siewżełdorłag w Obłastii Komi na terenie Rosyjskiej FSRR, potem w obozie Juża w Obłastii Iwanowskiej na terenie FSRR. Od 3 marca 1941r. przebywali w obozie Tatiszczewo na terenie FSRR. Służyli w Armii Andersa, walczyli pod Monte Cassino, wyzwalali Ankonę i Bolonię. Odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino
Więsek Bronisław – ur. 01 stycznia 1909r. w Łysobykach. 15 kwietnia 1930r. wcielony do 83 pułku piechoty Kobryń jako plutonowy pionier, pionier liniowy. Zmobilizowany w 1939r.i przydzielony do 35 pułku piechoty jako plutonowy pionier. 19 września 1939r. dostał się do niewoli. W 1940r. przebywając w niewoli, doznał złamania prawej kości piszczelowej.
Na zdjęciu stalag XII-A