Lista jest niekompletna, udało mi się ustalić tylko kilkanaście nazwisk. Proszę o uzupełnienie listy, jeżeli ktoś posiada wiedzę na ten temat. Proszę też o korygowanie błędów.
Przytoczno
Bociański Henryk – ur. 22 lipca 1916r. w Przytocznie. Przydzielony do 50 pułku piechoty w stopniu strzelca. Osadzony w stalagu II-A, w miejscowości Neubrandenburg, nr jeńca 2571. Od 06.07.1940r. pracował jako robotnik cywilny.
Boreczek Józef – ur. 11 marca 1912r. w Przytocznie, s. Fabiana. Przydzielony do 35 pułku piechoty. Wzięty do niewoli 04.09.1939r. Osadzony w Stablack w stalagu I-A (obecnie Stabławki i Kamińsk w gminie Górowo Iławeckie w powiecie bartoszyckim w woj. warmińsko-mazurskim oraz częściowo w okolicy miasta Dołgorukowo w obwodzie królewieckim), nr jeńca 793. Jeńcy z tego obozu pracowali głównie w rolnictwie, fabrykach amunicji, sztolniach i przy kopaniu rowów strzelniczych.
Broniek Jan – ur. 08.04. 1910r. w Przytocznie, s. Józefa i Józefy z d. Zdunek. Walczył w kampanii wrześniowejna Pomorzu w składzie 35 pułku piechoty w stopniu strzelca. Do niewoli dostał się 04.09.1939r. pod Świeciem.. Przebywał w stalagu II B w Hammerstein, obecnie miejscowość Czarne w Polsce. Od 20.11.1941r. w Schwerin w stalagu II-E, nr jeńca 4063. Powrócił do domu.
Broniek Jan – ur. 10 maja 1917r. w Przytocznie, s. Józefa i Marianny z d. Mazurek. Walczył w kampanii wrześniowej prawdopodobnie w 35 pułku piechoty Dostał się do niewoli w bitwie nad Bzurą. Po powrocie do domu wstąpił do AK i przybrał ps. „Granit”.
Ciołek Stefan ps. „Czajka” – ur. 07 stycznia 1912r. w Przytocznie, s. Antoniego i Marii. W 1939r. jego jednostka macierzysta to Brześć. Wg relacji syna służył pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga. Dostał się do niewoli w okolicach Otwocka. Początkowo przebywał w obozie jenieckim w stalagu XII-B w Frankenthal. 06. 1940r.zwolniony ze stalagu i przetransportowany pod Hanower, gdzie pracował u bauera. Powrócił do Woli Blizockiej w 1942r. Po powrocie w rodzinne strony wstąpił do AK, przyjął ps. „Czajka”. Ujawnił się w 1945r. Zmarł 26 marca 1994r.
Fotyga Bolesław – ur. w Przytocznie. Powrócił do domu z kampanii wrześniowej w październiku 1939r.
Fotyga Władysław – ur. 07 maja 1913r. w Przytocznie. Przydzielony do 35 pułku piechoty. Wzięty do niewoli i osadzony w stalagu II-D w Stargardzie, nr jeńca 10073. Warunki życia w obozie, szczególnie dla niższych stopniem więźniów, były tu znacznie lepsze niż w stalagach południowych. Pracujący w gospodarstwach rolniczych jeńcy mieli możliwość otrzymywania lepszego pożywienia. Od 20.11.1940r. Władysław Fotyga zwolniony został jako robotnik do Gut Roman w powiecie Koszalin.
Grzesiak Władysław – ur. 22 maja 1917r. w Przytocznie, s. Stanisława i Franciszki. Wcielony do 35 pułku piechoty w stopniu strzelca. Dostał się do niewoli 01.10.1939r., osadzony został w stalagu II-C w Greifald, nr jeńca 5566. Od 18.04.1941r. pracował jako robotnik cywilny. Zmarł 26 maja 1985r.
Kielmas Stefan – ur. 29 października 1913r. w Przytocznie, s. Michała, matka z d. Lemieszek. Przydzielony do 35 pułku piechoty. Wzięty do niewoli 18.09.1939r. nad Bzurą, osadzony w Elsterhorst w stalagu IV-A, nr jeńca 14518.
Kruczek Mieczysław – ur. w Przytocznie, s. Wawrzyńca, matka z d. Wojcieszek. Przydzielony do 34 pułku piechoty. Wzięty do niewoli 28 .09.1939r. w Warszawie. Osadzony w stalagu VI-A w Hemer, w stalagu VI-G w Bonn-Duisdorf, stalag XX-B w Malborku, nr jeńca 3682. Zwolniony do Bergheim przypuszczalnie jako robotnik cywilny. W stalagu VI-A wielu polskich jeńców wojennych przydzielanych było do prac przymusowych w prywatnych gospodarstwach. Po ujawnieniu polskiego ruchu oporu większość polskich jeńców została pod koniec 1942 roku przetransportowana do innych obozów. Stalag XX-B wyróżniał się bardzo złymi warunkami bytowymi i nękaniem ze strony niemieckich strażników.
Małek Piotr – Od 03 kwietnia 1938r.rozpoczął pracę jako pełniący obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Przytocznie. W 24 sierpnia 1939r. zmobilizowany do wojska, dostał się do niewoli. Wrócił po osadzeniu żony Heleny w obozie w Oświęcimiu, by zaopiekować się niespełna dwu może trzyletnim synem. Po powrocie nie podjął pracy w Przytocznie, prawdopodobnie powrócił w rodzinne strony.
Miażdżyk Jan -ur. w 1910 lub 1911r w Zawitale. Zmobilizowany w sierpniu 1939r. Powrócił z kampanii wrześniowej w październiku 1939r. Pod koniec 1942r. lub na początku 1943r. został zabrany z domu. Najpierw osadzony został w kozie w Łysobykach. Stamtąd przetransportowano go do Puław do siedziby gestapo, a następnie osadzono go na Zamku w Lublinie. W kwietniu 1944r. rodzina otrzymała wiadomość o jego śmierci.
Pietrzak Roman – ur. 18 lutego 1916r. w Przytocznie. Wcielony do 35 pułku piechoty. Wzięty do niewoli 08.09.1939r. Osadzony w stalagu II-D w Stargardzie, nr jeńca 10167. Od 16.07.1940r. zwolniony ze stalagu do pracy cywilnej w Neubukow.
Rudnicki Kazimierz – ur. w 1916r. w Przytocznie. Powrócił do domu z kampanii wrześniowej w październiku 1939r.
Rutkowski Antoni – ur. 07 czerwca 1911r. w Przytocznie, s. Jana i Karoliny z d. Guz. Wzięty do niewoli 10.09.1939r. Zmarł 28 grudnia 1991r.
Więsek Henryk ppor. ps. „Gryf” – ur. w 1915r. w Przytocznie, s. Michała i Salomei z Sośniaków. W 1934r. ukończył Trzyklasową Koedukacyjną Szkołę Handlowa Izby Przemysłowo-Handlowej w Toruniu oraz dodatkową Specjalną Klasę Czwartą ekonomiczno-handlową tejże szkoły. Instruktor pływania. Po maturze ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 62 pułku piechoty 15 DP w Bydgoszczy. W 1937r. mianowany do stopnia podporucznika rezerwy. W 1938r. odbył ćwiczenia oficerów rezerwy w 66 pułku piechoty w Chełmnie. W tym czasie pracował jako księgowy w Pińsku. W 1939r. zmobilizowany do 84 pułku piechoty Strzelców Poleskich. Po kampanii wrześniowej przybył do Przytoczna. Na terenie gminy Łysobyki założył organizację konspiracyjną Związek Czynu Zbrojnego, której był komendantem. Został zamordowany w Oświęcimiu w 1942r.
Wojcieszek Marian Bolesław – ur. 19 sierpnia 1901 w Przytocznie. Polski komandor, szef Sztabu Głównego Marynarki Wojennej RP 1949-1951, więzień polityczny okresu stalinizmu, kawaler orderu Virtuti Militari. Zmarł 23 grudnia 1974 w Gdańsku
Ukończył Wydział Mechaniczny Szkoły Morskiej w Tczewie (w 1924) i Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Toruniu (w 1928). W latach 1928–1929 służył w Kadrze Marynarki Wojennej w Świeciu. Od lutego 1929 do stycznia 1930 dowodził monitorem rzecznym ORP „Warszawa” we Flotylli Pińskiej. Następnie był zastępcą dowódcy ORP „Krakowiak” i oficerem flagowym Dywizjonu Minowców. W 1931 ukończył kurs artylerii przeciwlotniczej. W następnych latach dowodził baterią w 1 Morskim Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej, kierował referatem w Kierownictwie Marynarki Wojennej i był I oficerem artylerii na ORP „Burza”. 19 marca 1936 został mianowany kapitanem marynarki ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 15. lokatą w korpusie oficerów morskich. Od 1 czerwca 1937 do 2 maja 1938 dowodził szkolnym torpedowcem ORP „Mazur”. 13 czerwca 1938 został dowódcą 2 Morskiego Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej w Helu. Na jego czele brał udział w obronie Helu w 1939, po czym trafił do niemieckiej niewoli. Przebywał m.in. w Oflagu II C Woldenberg.
Od 19 lipca 1945 ponownie służył w Marynarce Wojennej w stopniu komandora podporucznika jako dowódca batalionu w Pułku Morskim. Od 17 grudnia 1945 do 20 czerwca 1946 był zastępcą dowódcy Głównego Portu MW do spraw zaopatrzenia. Następnie służył w Sztabie Głównym MW. Od 20 lutego 1947 do 28 lutego 1949 pełnił funkcję dowódcy Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego w Świnoujściu, po czym do 12 grudnia 1951 był szefem Sztabu Głównego Marynarki Wojennej. 12 grudnia 1951 został aresztowany przez funkcjonariuszy Informacji Wojskowej i po sfingowanym procesie skazany 21 lipca 1952 na karę śmierci. W trakcie procesu odwołał wcześniejsze zeznania jako wymuszone torturami. Na mocy prawa łaski prezydent PRL Bolesław Bierut 19 listopada 1952 zamienił mu karę na dożywocie. W 1956 wyszedł na wolność i został całkowicie zrehabilitowany. Po wyjściu z więzienia odrzucił ofertę powrotu do Marynarki Wojennej. Pracował w Polskim Rejestrze Statków, m.in. jako główny rzeczoznawca do spraw środków sygnałowych i ratunkowych. Został pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 55-23-6_2). Po ekshumacji jego szczątki zostały przeniesione i ponownie pochowane z honorami wojskowymi w Kwaterze Pamięci na Cmentarzu Marynarki Wojennej 29 czerwca 2018.
Na zdjęciu stalag II-C.