Od lewej: Jan Płodzien, Stanisław Płodzień (po wojnie prorektor KUL), kolega Stanisława.
W kronice ks. Kazimierczak napisał „Z poniedziałku na wtorek tj. z 18 na 19 [września 1939r.] wyrzucono mosty na Wieprzu. Potężny huk zbudził nas ze snu” O Andersie tyle pisał „Trzynastego przechodziła przez Łysobyki zmotoryzowana brygada Andersa” Potem jeszcze pisał, że podjął obiadem lekarza i pułkownika. Od tych gości dowiedział się, że nie ma karności wśród oficerów. Podał przykład, jak dwaj lekarze ukradli samochód i uciekli do Warszawy, pozostawiając rannych bez opieki.
Jest też inna informacja odnośnie losów mostu we wrześniu 1939r.: „Wiem od babci, miała wówczas 32 lata, a więc nie była dzieckiem, że nie wysadzono mostu, a tylko jak pisałem. że 2-3 bomby spadły na Moniskach k. Lemieszków Baloników. Tak przekazywano w mojej rodzinie. Takie fakty przecież nie zdarzały się codziennie, aby można by było coś pomylić. Sam nie wiem, co sądzić”
Przed wojną doły łysobyckie były połączone i tworzyły jeden, co widoczne jest na poniższym zdjęciu, a nad nim rozciągał się most, podobnie było w przypadku dołu drewnickiego, dlatego mówiono nie o moście tylko o mostach: Był most nad Wieprzem, nad dołem łysobyckim i nad dołem drewnickim. Dół drewnicki, czyli zlokalizowany przed Drewnikiem, został podzielony przez usypanie nasypu w czasie okupacji. Niemcy pozyskali materiał poprzez rozkopanie góry drewnickiej, co z kolei przyczyniło się do przesunięcia drogi w kierunku Michowa. Po wybraniu piachu z tej góry, droga z mostu na Drewniku przyjęła bieg tak, jak to jest obecnie. Nasyp, po którym obecnie biegnie asfaltowa droga i dzieli dawny dół łysobycki na dwa, powstał w 1955r. Wtedy przystąpiono do budowy obecnego mostu, a zaczęto budowę od utworzenia nasypu. Prace te wykonywali wozacy z Białej Podlaski. Po wykonaniu nasypu przystąpiono do budowy mostu. Baraki roborników i wszelki materiał budowlany znajdowały się na terenie obecnego parku. Most oddano do użytku chyba w 1957r. Informacje pochodzą od mieszkanki Jeziorzan p. Krystyny K.
Od lewej: Jan Płodzięń, sekretarz gminy Ludwik Protasiewicz, osoba nierozpoznana, Albin Rosolski, kierownik szkoły w Łysobykach). Niektórzy rozpoznają w tej postaci nie Rosolskiego, a Jana Adameczka, ojca Józefa Adameczka.